Pilgrims of Leon: John (UK) doet zijn tweede Camino!

2018-04-13

- 10 jaar geleden verloor ik 70 kilo. Ik moest om gezondheidsredenen afvallen. Het is niet gezond om het gewicht van een hele extra persoon te dragen. En zo veranderde mijn eetverslaving in een fitnessverslaving. Ik heb al 7 marathons gelopen. En na deze 7 marathons had ik een nieuwe uitdaging nodig. Toen dacht ik aan de Camino.

De eerste keer dat ik over de Camino hoorde, was toen ik de film 'The Way' zag. Dit was toen ik nog niet fit was en ik dacht: 'Ik zou het leuk vinden om dat te doen, maar ik kan dat fysiek niet aan.' Terwijl het wandelen van de Camino nu niet eens meer een fysieke uitdaging is: het is maar ongeveer 22 km per dag is, dat kan ik nu makkelijk wandelen.

Ik ben eigenlijk van plan om een ​​bus naar Lissabon te nemen na aankomst in Santiago en dan onmiddellijk na de Camino Frances te starten met de Camino Portugués. En misschien blijf ik zelfs doorgaan en loop ik ook de Camino ‘Via de la Plata’. Zoals ik al zei, ik raakte verslaafd!

Op welke manier is de Camino een uitdaging voor jou?

- Nou, de Camino is geen wilderniswandeling, je bent nooit ver weg van voedsel of je volgende koffie. Maar het is een mentale uitdaging. Het duwt me uit mijn comfortzone. Allereerst gaat het om het idee verder te lopen dan ik ooit eerder heb gelopen (800km). Maar ook, als het enige is wat je doet de hele dag wandelen is, stoppen je hersenen niet met nadenken. Thuis denk ik soms aan iets, maar na 30 minuten ga ik iets anders doen, misschien ga ik naar de keuken om iets te eten ofzo. Ook kunnen kleine dingen je thuis soms van streek maken. Zoals 'oh, iemand heeft al het brood opgegeten'. Maar hier op de Camino, tijdens het wandelen, is er niets om boos of gestrest over te zijn.

Mijn focus ligt volledig op het hier en nu. Wanneer je in Saint-Jean-Pied-de-Port begint te lopen, is je lichaam de eerste twee weken aan het wennen aan het wandelen, en de volgende 2 weken is je geest aan het wennen aan het lopen van de Camino. En tegen de tijd dat ik in Sarria ben, heb ik nergens meer last van hebben en zit ik in een soort van trance. Het is wat sommige mensen de spirituele ervaring noemen, maar ik weet niet of ik het spiritueel wil noemen.

Loop je om religieuze redenen?

- Ik ben een katholiek. Maar dat is niet de reden waarom ik de Camino wandel. Het feit dat ik katholiek ben en het feit dat ik de Camino wandel, zijn twee totaal verschillende dingen voor mij.

Over het algemeen lopen mensen om verschillende redenen de Camino. Iedereen wandelt zijn of haar eigen Camino. Dat is wat het zo interessant maakt, iedereen is hier met een reden, iedereen heeft een verhaal. En je hebt gesprekken die je alleen hebt tijdens het lopen. De gesprekken zijn betekenisvoller. Zelfs als ik met dezelfde persoon praat in een café, is dat niet hetzelfde als tijdens het lopen.

Een reden om de Camino te lopen kan zo simpel zijn als gastronomie. Ik ontdekte zoveel geweldige gerechten in Spanje op de Camino!

Neem je rustdagen?

- Ja, vandaag is mijn rustdag hier in León. Ik hou heel veel van Leon, het is een mooie wandeling om de stad León binnen te gaan, hoe de straten kleiner worden, je ziet de overblijfselen van de Romeinse muur en dan zie je de verbluffende kathedraal.

Het is niet dat ik fysiek een rustdag nodig had, het is gewoon dat ik hier in León wat sightseeing wilde doen. Ik hou er ook van om af en toe mijn privacy te hebben. Ik verblijf meestal in 'hostels', maar ik logeer nu in een hotel en het is zo goed om mijn eigen badkamer te hebben! Het uitzicht op mijn hotel is vreselijk, maar het doet er niet toe, ik heb een bad!

Sommige mensen hebben echt de hele Camino van naaldje tot draadje uitgestippeld, maar ik hou er niet van om op die manier te reizen, ik ga waarschijnlijk na deze Camino ineens verder met de volgende Camino, want ik heb tijd, ik ben met pensioen. Maar ik begrijp dat veel mensen veel zorgen hebben. Ik heb vragen gehad van mensen zoals: hoe kleed je je om in een 'albergue' met al die mensen in de buurt? Of een Amerikaan vroeg me: ‘is het niet moeilijk om de grens van Portugal naar Spanje over te steken?’ Dus voor veel mensen is het eenvoudiger en geruststellender om alles van tevoren te plannen met een reisbureau dat hen kan helpen wanneer ze een probleem hebben. Iedereen is anders en iedereen wandelt zijn of haar eigen Camino.

Je hebt de Camino twee keer gedaan. Welke verschillen merk je tussen de eerste keer en de laatste keer?

- Allereerst is het weer nu totaal anders. Vorig jaar in september was er veel zon. Nu loop ik door dorpen en ik weet waar ik ben, maar toch ziet het er heel anders uit. De Mesata bijvoorbeeld is nu in het voorjaar heel groen. Een ander verschil dat ik opvalt, is dat er ook een groot verschil in leeftijd is. Ik heb het gevoel dat er nu meer jonge mensen zijn die proberen hun leven en hun toekomst te achterhalen. En het mooie van onderweg is dat er geen leeftijdsgroepen zijn. Er is alleen de Camino-familie. Het is als een dorp dat in beweging blijft. En op grotere plaatsen zoals Leon breekt het dorp uiteen. Omdat ik hier een rustdag nam, is mijn familie nu een dag voor me. En morgen zal ik deel uitmaken van een nieuwe Camino familie.

Onderweg ontmoet je mensen die je nooit zou ontmoeten in het dagelijkse leven, zelfs niet als het je buren waren. Hier op de weg ontmoet je mensen uit verschillende sociale kringen. Het beste voorbeeld hiervan is; Ik ken een raketwetenschapper! Ik liep met hem in het donker en hij wees plotseling naar de sterren en zei: “Zie je die satelliet daar? Ik heb het daar neergezet.”

Bedankt John, het was een fijn gesprek! Buen Camino!

Terug